زیباترین خاطرات گل پسرم محمدرضا

                               وای که چهل روز چه زود گذشت                                                                                                                      ...

همه با هم و مامانی و بابا جون رفتیم خونه مادر بزرک اینا چه قدر آرومی و چه قدر قشنگ نگاه میکنی.                                                              ...

             اولین غصه ای که از پسرم به ما رسید                                                                                                                 ...

                                                                                                                                                                                  &nbs...

                                                                                                                                                                                ...

26 مرداد از بیمارستان مرخص شدیم.آقاجون واست گوسفند قربونی کرده بود.نمیدونی که چه قدر از اومدنت خوشحال بود.                         و اینا هم پسر عمه های محمدرضا.کوچولو امیر علی و بزرگتره امیر رضا. و اون روز با عمه محبوب و عمه فریده رفتی حموم.وای که چقدر ساکت بودی.                                                                و از امروز زندگی 3 نفره ما آغاز شد.       &n...

اون شب خانوم پرستار هی بابایی رو از اتاق بیرون میکرد اما بابایی دوست داشت پیش ما باشه.نمیخواست بره خونه با هزار مصیبت ساعت 1 شب رفت خونه.                                         اولین شب من با تو.هزار بار خدا رو شکر میکنم که تورو سالم به ما هدیه داد.                       ...

وای که چه صبح قشنگی.امروز خورشید یه جور دیگه می تابه.صبح ساعت 7 من وبابایی مامان جون عمه نسرین و عمه فریده همه با هم بعد از خوندن نماز راهی بیمارستان شدیم.توی راه بابایی واسم یس باز کرد و خوشحالم وه تو هم با صدای قران آروم میشی.                                                                                                           رسیدیم بیمارستان.خوشبختانه ...

8 دی ماه91 رفتیم دکتر و نوشت سونو با اینکه ندیدمت ولی برای اولین بار بودنت  رو حس کردم                                                                                                            18 دی ماه91 بود که رفتیم سونو و گفتن 5 هفته و 3روزه هستی یعنی اندازه یه عدس                       &...

اواخر آذر ماه 91 بود که احساس کردم حال وروز خوشی ندارم  به خاطر مشغله کاری بابایی ازمامان جون خواستم تا با هم بریم آزمایش وای که چه قدر استرس داشتم خلاصه همون جا مژده اومدنت رو دادن اون شب بابایی واسه اومدنت جشن گرفته بودو همه رو واسه شام مهمون کرد                                                                                                      ...